Tuin

De nevel hangt over de daken en laat de zon nog niet tevoorschijn komen. De kleuren worden niet grijs door de nevel maar transparant. Het belooft mooi te worden. Enkele uren later fiets ik door het blauw van water en lucht. Het fietspad snijdt er door heen. Het landschap glijdt voorbij in allerlei gedaanten. Ik kom ogen tekort. Ik denk nergens aan. Behalve aan de tuin. Door de narcissen die in bosjes verdeeld in het gras langs de kant van de weg staan. Geel in groen. Bij een schattig rietgedekt huisje. Achterom schittert het blauw van de sloot. Even gluren door de ramen. Kabouterraampjes. Aan de zijkant openslaande deuren. Een bankje ervoor. Een schuur en stoeptegels tot de straat. Ik verdwaal in mijn gedachten. Welke toekomst kan hier liggen? Thuis maar even kijken op internet. Zes ton. Ik denk aan de aanstaande recessie. En de toekomst in mijn eigen tuin

7 van 150.