Weerzien
Toen hij wegging en we met een afstand van ruim anderhalve meter afscheid namen zei hij: “jee, wat hebben we elkaar eigenlijk al lang niet meer gezien.” We kunnen ons niet meer herinneren wanneer de laatste keer was. Mij maakt het niet uit. Goede vrienden zien elkaar altijd graag, of daar 1 dag of 2 jaar tussen zit. Dat maakt niet uit. Hij kwam onverwacht even langs en hij had zoveel te vertellen. Wat er elke dag wordt geklust. Wat er elke dag wordt gerepareerd. Wat er elke dag wordt ontdekt op internet. Wat er elke dag moet worden ondernomen om maar niet in de coronaverveling te belanden. Ik zie het voor me en herinner me al die keren dat we dit samen deden. Good old times. Voorzichtig spreken we een toekomstperspectief aan, zomervakantie. “Gaan we nog ergens naar toe?” Waarschijnlijk niet. Geen idee. Geen perspectief. Toen ging hij weg.